დრეკელის უნივერსიტეტის (აშშ) ახალი კვლევა ჩამდინარე წყლებიდან ამიაკის მოპოვებისა და სასუქად გადაქცევის პროცესის შესახებ ვარაუდობს, რომ ეს ტექნოლოგია არა მხოლოდ სიცოცხლისუნარიანია, არამედ შეუძლია სოფლის მეურნეობის უფრო მდგრადი გახდეს.
მკვლევარების აზრით, ჩამდინარე წყლების გაწმენდის პროცესში წარმოებული ამიაკიდან აზოტის მოპოვება შეიძლება გახდეს აზოტის წარმოების პროცესის ალტერნატივა Haber-Bosch მეთოდის გამოყენებით.
ჩამდინარე წყლებიდან აზოტის აღდგენა იქნება Haber-Bosch პროცესის სასურველი ალტერნატივა, რადგან ის ქმნის "აზოტის წრიულ ეკონომიას". ეს ნიშნავს, რომ არსებული აზოტის ხელახლა გამოყენება შესაძლებელია ენერგიის დახარჯვისა და სათბურის გაზების წარმოქმნის ნაცვლად ატმოსფეროდან აზოტის მოსაპოვებლად, რაც სოფლის მეურნეობისთვის უფრო მდგრადი პრაქტიკაა და შეიძლება იყოს შემოსავლის წყარო კომუნალური მომსახურებისთვის.
პროცესი, სახელწოდებით „ჰაერის ამოღება“ ამოიღებს ამიაკს ჩამდინარე წყლებიდან წყლის ტემპერატურისა და pH-ის საკმარისად ამაღლებით, რომ ქიმიური ნივთიერება გადაიქცეს გაზად, რომელიც შემდეგ შეიძლება შეგროვდეს კონცენტრირებული სახით ამონიუმის სულფატის სახით.
სასიცოცხლო ციკლის ანალიზის შედეგები აჩვენებს, რომ ჰაერის სკრინინგი გამოყოფს დაახლოებით 5-10-ჯერ ნაკლებ სათბურის აირებს, ვიდრე აზოტის წარმოება Haber-Bosch მეთოდით და დაახლოებით 5-15-ჯერ ნაკლებ ენერგიას იყენებს. კვლევამ აჩვენა, რომ ამიაკის აღდგენა შეიძლება იყოს ეკონომიური დაბალი კონცენტრაციითაც კი.
თუმცა, ამ ტექნოლოგიით, სასუქები იწარმოება უფრო მცირე რაოდენობით, ვიდრე სამრეწველო Haber-Bosch პროცესით. თუმცა, ნებისმიერი რაოდენობის რესურსების შეგროვებისა და ხელახალი გამოყენების შესაძლებლობა ხელს უწყობს კომერციული სოფლის მეურნეობის გამძლეობის გაზრდას და ხელს უშლის მათ წყლის დამაბინძურებლებად იქცეს, ამბობენ მკვლევარები.