#სასოფლო-სამეურნეოეკონომიკა #ვაჭრობისპოლიტიკა #სასურსათო უსაფრთხოება #ყაზახეთი #მზესუმზირის თესლისექსპორტი #ეკონომიკურიგანვითარება
ყაზახეთში მზესუმზირის თესლზე საექსპორტო ტარიფი 31 აგვისტოს იწურება, რამაც გამოიწვია დისკუსია მისი ამოღების შესახებ. ამ ვითარებამ განაახლეს კონფლიქტი თესლის მწარმოებლებსა და ნავთობის გადამამუშავებლებს შორის. ფერმერები მიზნად ისახავს მეტი თესლის ექსპორტს მაღალ ფასებში, ხოლო ნავთობის მწარმოებლები ეძებენ იაფად შიდა ნედლეულს.
ცოტა ხნის წინ, ფერმერებმა გამოავლინეს, რომ 2021/22 წლების სეზონის არარაციონალურმა მარაგმა საექსპორტო ტარიფის დაწესების გამო გამოტოვებული მოგება 100 მილიარდ ტენგეს გადააჭარბა.
საპასუხოდ, ნავთობის მწარმოებლებმა გამართეს პრესკონფერენცია ამ პრეტენზიების წინააღმდეგ და განაცხადეს, რომ ასეთი რაოდენობის თესლი ქვეყანაში არ არის ხელმისაწვდომი. ისინი ამტკიცებენ, რომ შიდა თესლის მარაგი არასაკმარისია ადგილობრივი მოთხოვნის დასაკმაყოფილებლად.
Qazaq Astyq Group-ის კომერციულმა დირექტორმა, ალექსანდრე ბუჟენიცამ მიანიშნა, თუ როგორ ხსნიან თესლის მწარმოებლები უნებურად გზას რუსული ნედლეულის რეექსპორტისთვის. ეს საფრთხეს უქმნის ყაზახეთის სასურსათო უსაფრთხოებას.
გარდა ამისა, სტატია ეხება შეშფოთებას ქვეყნის სასურსათო უსაფრთხოებაზე გავლენის შესახებ. ბუჟენიცა ამტკიცებს, რომ ნედლეულის ექსპორტი ამცირებს ყაზახეთის გადამამუშავებელ მრეწველობას, ხოლო სხვა ქვეყნები მუშაობენ მათი გაძლიერებაზე. ნავთობის გადამამუშავებელი ქარხნების ზრდა ცენტრალურ აზიაში, რომელიც გამოწვეულია ნედლეულის საჭიროებით, როგორიცაა მზესუმზირის თესლი, წარმოადგენს ეკონომიკურ გამოწვევას ყაზახეთისთვის.
სტატიაში აღნიშნულია, რომ რუსმა მოვაჭრეებმა შესაძლოა გამოიყენონ დაბალი საექსპორტო ტარიფები და ახდენენ რუსული თესლების რებრენდინგს, როგორც ყაზახეთის პროდუქციას ჩინეთის, უზბეკეთისა და ტაჯიკეთის ბაზრებზე წვდომისთვის. ასეთი ქმედებები ძირს უთხრის ყაზახეთის ეკონომიკურ ზრდას და სამრეწველო განვითარებას.
ბუჟენიცა ხაზს უსვამს, რომ საექსპორტო ტარიფის მიუხედავად, ზეთისხილით ვაჭრობა გრძელდება, ყაზახეთის მზესუმზირის თესლში ჩინეთი ზედმეტად იხდის. ის ხაზს უსვამს კონტრაქტებისა და დამუშავების სირთულეს მარტივი ყიდვა-გაყიდვის ტრანზაქციებისგან განსხვავებით.
სტატიაში ასევე განიხილება ყაზახეთის მიერ გამოყენებული შიდა ბაზრების მართვის სტრატეგიები. ბუჟენიცა განიხილავს ბალანსს მიწოდებასა და მოთხოვნას შორის და ხაზს უსვამს, რომ ყაზახეთი ინარჩუნებს დაგეგმილ მიდგომას ბაზრის გაჯერების თავიდან ასაცილებლად.
სტატიის ბოლოს მოუწოდებს სიფრთხილეს გადამუშავებული პროდუქციის ექსპორტზე შემაკავებელი ზომების დაწესებისას. იგი ხაზს უსვამს მეზობელი ქვეყნების გაკვეთილებს, როგორებიცაა უკრაინა, ბელორუსია და რუსეთი, რომლებსაც აქვთ შეზღუდული ნედლეულის ექსპორტი და ხელს უწყობენ ძლიერ გადამამუშავებელ მრეწველობას. ამ მოვლენების შედეგები მნიშვნელოვანია, რაც გავლენას ახდენს როგორც ეკონომიკურ ზრდაზე, ასევე სასურსათო უსაფრთხოებაზე ყაზახეთში.